Argumentum ad populum, oftewel beroep op de meerderheid, is een red herring-drogreden waarbij wordt verondersteld dat iets juist of goed is omdat de meerderheid het standpunt steunt. Hoewel het in een aantal gevallen inderdaad zo is dat een correct standpunt of argument wordt gesteund door de meerderheid van de bevolking, betekent dit niet dat het standpunt of argument correct is omwille van die steun. Het is geen relevant criterium om te bepalen of iets al dan niet juist is.
Concept []
Argumentum ad populum of beroep op de meerderheid stelt dat een argument wordt aangehaald als zijnde juist, en dit louter op basis van de meerderheid van mensen die het argument steunt. Zo kan een argument eveneens worden betwist, op basis van het gebrek aan een meerderheid die het argument steunt[1]. Hoewel een aantal zaken en standpunten, die door de meerderheid van de bevolking worden geloofd of gesteund, wel degelijk juist of gewenst zijn, is dit een irrelevant criterium om te bepalen of iets al dan niet juist is. De premisse dat "de meerderheid altijd gelijk heeft" is immers niet in alle gevallen juist. In principe is een democratie ook gebaseerd op het idee dat de wil van de meerderheid juist is.
Deze drogreden wordt vaak gebruikt door politici na het winnen van een verkiezingsstrijd, waarbij ze zichzelf legitimeren door te zeggen dat, met zoveel stemmen, de kiezer gewoon geen ongelijk kan hebben. Zulk een redenering zou dan ook moeten concluderen dat eenieder die ooit zijn stem heeft uitgebracht voor Adolf Hitler geen ongelijk had (wat dan weer niet wil zeggen dat elke politicus die een verkiezingsstrijd wint vergeleken kan worden met Hitler). Een ander voorbeeld is de verkiezingsoverwinning van Donald Trump, gebaseerd op onjuiste argumenten, nepnieuws en complottheorieën, waarbij die overwinning niet maakt dat de door hem geuitte onzin plots toch waar zou zijn; het is eerder een voorbeeld van post-truth politiek.
Is de drogreden ook van toepassing op de wetenschappelijke consensus? Die vraag kan worden gesteld door ontkenners van klimaatopwarming die stellen dat een consensus van 97% van alle wetenschappers om die reden geen bewijs en dus geen goed argument is. Toch is dit niet hetzelfde. Een wetenschappelijke consensus ontstaat wanneer de resultaten van wetenschappelijke onderzoeken zo goed als allemaal tot dezelfde conclusie leiden; dat wetenschappers zich hierop baseren en vervolgens akkoord zijn met die consensus, is in principe dus slechts het gevolg en niet de oorzaak. Die consensus is aldus gebaseerd op wetenschappelijk bewijs en logische argumentatie, niet op een beroep op de meerderheid of het blindelings akkoord gaan met autoriteiten.
Deze drogreden is het tegenovergestelde van beroep op de minderheid.
Voorbeelden[]
- De drogreden wordt vaak gebruikt door kinderen: "ik wil dit want iedereen heeft dit", of "maar de anderen hebben dat ook gedaan". Volwassenen zouden nochtans beter moeten weten.
- Iedereen heeft tegenwoordig een iPhone, dus zal het wel een heel goed toestel zijn. (de reden kan ook liggen bij de bekendheid van het merk, marketingstrategieën van het bedrijf, de gangbare hype, enz...)
- Iedereen gelooft dat de aarde rond is, dus dan is het zo. (de aarde is inderdaad rond, maar dat is niet het gevolg van iedereen die dit gelooft; de aarde was ook rond toen iedereen in de Oudheid nog geloofde dat ze plat was)
- De spelling is "stropop" en niet "stro-pop", want "stropop" lever meer zoekresultaten op in Google.