Gerald Ford

President Gerald "I will go to hell, because I pardoned Richard Nixon" Ford.

Gerald Rudolph Ford (Nebraska, 14 juli 1913 - Californië, 26 december 2006) was de 38ste President van de Verenigde Staten. Hij volgde president Richard Nixon op in augustus 1974, om vervolgens opgevolgd te worden door Jimmy Carter in januari 1977. Hij was een Republikeinse president. Tevens was hij de eerste, en tot nu toe enige, vicepresident en later president die aantrad zonder dat hij verkozen werd.

Levensloop[]

Gerald Ford was geboren op 14 juli 1913 in Nebraska met de naam Leslie Lynch King Jr. Hij was het enige kind van Dorothy Ayer Gardner en Leslie Lynch King Sr. Dertien dagen na zijn geboorte verliet zijn moeder haar man, en verhuisde ze met haar kind naar haar zuster in Illinois. Nadien verhuisde ze naar haar ouders in Michigan. In 1916 huwde ze met Gerald Rudolff Ford, en veranderde ze de naam van haar zoon naar Gerald Rudolff Ford Jr. Het kind was echter nooit officieel geadopteerd door zijn stiefvader, en de naamsverandering werd pas legaal doorgevoerd in 1935 (met zijn middelnaam gespeld als Rudolph)^[1].

Ford begon zijn studies aan de Universiteit van Michigan in 1931, waar hij afstudeerde in de economie in 1935. In datzelfde jaar veranderde hij zijn officiële naam naar Gerald Ford. In 1938 begon Ford rechten te studeren aan Yale University, waar hij afstudeerde in 1941^[2]. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, en de Japanse aanval op Pearl Harbor, trad Ford toe tot de Amerikaanse Marine^[3]. In 1946 ontving hij eervol ontslag uit de marine^[4]. In 1948 huwde Ford met Elizabeth Bloomer Warren, met wie hij vier kinderen had.

De politieke loopbaan van Ford begon in 1949, toen hij werd verkozen in het Huis van Afgevaardigden^[5]. Hij behield die positie maar liefst 25 jaar, tot 1973^[6]. In november 1963 werd hij door president Lyndon B. Johnson aangewezen tot lid van de Commissie-Warren, die belast was met het onderzoek omtrent de moord op John F. Kennedy^[7]. In 1965 werd hij eveneens fractieleider van de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden, en stelde hij zich op als tegenstander van de Democratische president Lyndon B. Johnson. Hij uitte vooral veel kritiek op de aanpak van de president wat betreft de Vietnamoorlog^[8].

Presidentschap[]

Op 10 oktober 1973 trad Spiro Agnew, de vicepresident onder de Republikeinse president Richard Nixon, af wegens corruptie. Ford werd vervolgens naar voor geschoven door het Amerikaanse Congres als vervanger, en op 6 december 1973 werd hij de eerste vicepresident die niet democratisch verkozen was^[9]. Op dat moment was er reeds een onderzoek aan de gang naar het Watergate-schandaal, en in augustus 1974 bleek dat president Nixon hier persoonlijk bij betrokken was^[10]. De president besloot om zelf ontslag te nemen, en trad af op 9 augustus 1974, waarop Ford als vicepresident werd ingezworen als nieuwe president. Hierdoor werd hij eveneens de eerste president die niet democratisch verkozen was^[11]. De vacante functie van vicepresident werd vervolgens ingevuld door Nelson Rockefeller^[12]^[13].

Eén van de eerste besluiten die Ford doorvoerde na zijn aantreden als president, was het verlenen van volledige en onvoorwaardelijke gratie aan Nixon, zodat de afgetreden president niet kon worden vervolgd voor eender welke misdrijven die hij had gepleegd tijdens zijn ambt in het Witte Huis^[14]^[15]. Ford kreeg enorm veel kritiek op deze beslissing, waardoor hij meteen zijn geloofwaardigheid verloor bij een groot deel van de Amerikaanse bevolking^[16]. In september 1975 waren er twee aanslagen op Ford, maar de pogingen konden in beide gevallen worden verijdeld^[17].

Donald Rumsfeld was één van de kabinetsleden onder president Ford, waarbij hij de positie vervulde van Minister van Defensie. Diezelfde positie vervulde hij later eveneens onder president George W. Bush. Dick Cheney, de stafchef van Ford, werd later de Minister van Defensie onder president George H.W. Bush, en nog later vicepresident onder president George W. Bush. In november 1974, slechts enkele maanden na het aftreden van Nixon, vonden de tussentijdse verkiezingen plaats in het Huis van Afgevaardigden en de Amerikaanse Senaat, die uitdraaiden op een verpletterende overwinning voor de Democraten. De macht van Ford en zijn regering werd hierdoor zeer beperkt, en verschillende van zijn veto's werden opgeheven door het Congres^[18].

Ford wordt soms de "laatste Rockefeller-president" genoemd^[19], omwille van een aantal beleids- en standpunten die bij de moderne Republikeinen ondenkbaar zouden zijn. Voorbeelden hiervan zijn de amnestie voor mensen die de dienstplicht tijdens de Vietnamoorlog hebben ontdoken^[20], de wet voor gelijkwaardig onderwijs voor fysieke en mentale gehandicapte kinderen^[21], alsook zijn steun voor gelijke rechten van mannen en vrouwen^[22] en voor pro-choice (het recht van de vrouw om zelf al dan niet voor een abortus te kiezen)^[23]. Tijdens zijn presidentschap kwam ook de Vietnamoorlog ten einde (althans wat de Amerikaanse deelname betrof).

In 1976 stelde Ford zich kandidaat voor de presidentsverkiezingen, maar hij had geen schijn van kans. De economie bevond zich in een recessie, en bij de bevolking was het Watergate-schandaal nog steeds vers in het geheugen. Het feit dat Ford gratie had verleend aan Nixon had zijn populariteit eveneens beschadigd^[24]. Dit heeft geleid tot een verkiezingsoverwinning voor de Democratische kandidaat, Jimmy Carter, die aantrad als president in januari 1977.

Complottheorieën[]

Ford is vaak het mikpunt van complottheorieën omtrent de moord op John F. Kennedy, gezien zijn deelname aan de Commissie-Warren^[25]. Zo zou hij bewijsmateriaal in de doofpot hebben gestoken om de echte waarheid over de aanslag te verbergen^[26].
Tijdens Ford's presidentschap zou zijn Minister van Defensie, Donald Rumsfeld, zijn macht misbruikt hebben om ervoor te zorgen dat de "gevaarlijke" zoetstof aspartaam werd goedgekeurd.
Volgens complotdenker David Icke is Ford een buitenaards wezen, meer bepaald een kwaadaardige Reptilian in menselijke gedaante^[27].
Volgens de ufologie zou de Verenigde Staten een geheime overeenkomst hebben afgesloten met de Grey aliens in 1954. Deze fictieve overeenkomst, genaamd de Edwards Agreement, zou om de negen jaar moeten worden hernieuwd, en dit zou onder het presidentschap van Ford dan moeten gebeurd zijn in 1976.

Zie ook[]

Lijst van presidenten van de Verenigde Staten

Bronnen[]

http://rationalwiki.org/wiki/Gerald_Ford

Referenties[]

[1] ttps://fordlibrarymuseum.gov/grf/genealog.asp

[2] ttps://www.fordlibrarymuseum.gov/grf/timeline.asp

[3] ttp://www.nytimes.com/2006/12/27/washington/27webford.html?pagewanted=4

[4] ttps://www.fordlibrarymuseum.gov/grf/timeline.asp

[5] ttp://thomas.loc.gov/cgi-bin/query/z?c111:H.+Res.+409:

[6] ttp://www.nytimes.com/2006/12/28/opinion/28thur1.html?_r=0

[7] ttp://millercenter.org/presidentialclassroom/exhibits/lbj-appoints-gerald-ford-to-the-warren-commission

[8] ttp://content.time.com/time/nation/article/0,8599,1572927,00.html

[9] ttp://www.nytimes.com/2006/12/28/opinion/28thur1.html

[10] ttp://millercenter.org/president/ford

[11] ttp://www.fordlibrarymuseum.gov/library/speeches/740001.asp

[12] ttp://www.fordlibrarymuseum.gov/library/document/diary/pdd740820.pdf

[13] ttp://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,917422,00.html

[14] ttp://www.upi.com/Archives/Audio/Events-of-1974/Ford-Pardons-Nixon

[15] ttp://www.historyplace.com/speeches/ford.htm

[16] ttp://www.nytimes.com/2006/12/28/opinion/28thur1.html

[17] ttp://www.upi.com/Archives/Audio/Events-of-1975/Ford-Assasinations-Attempts

[18] ttp://edition.cnn.com/POLITICS/blogs/politicalticker/2007/05/bush-vetoes-less-than-most-presidents.html

[19] ttp://rationalwiki.org/wiki/Gerald_Ford

[20] ttp://www.nytimes.com/learning/general/onthisday/big/0916.html#article

[21] ttp://www.ford.utexas.edu/library/speeches/750707.htm

[22] ttp://www.presidency.ucsb.edu/ws/index.php?pid=23839

[23] ttp://transcripts.cnn.com/TRANSCRIPTS/0102/03/lklw.00.html

[24] ttp://www.nytimes.com/2006/12/29/washington/29pardon.html

[25] ttp://mcadams.posc.mu.edu/ford.htm

[26] ttp://www.jfkmurdersolved.com/sibert.htm

[27] ttps://books.google.be/books?id=pPC_yNQew98C&pg=PT679&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]