Hoax wiki
Hoax wiki
Enterprise-sky

Ziehier een foto van een UFO genomen op klaarlichte dag.

Ufologie is de vermeende "studie" van ongeïdentificeerde vliegende voorwerpen die allemaal vanzelfsprekend verwijzen naar het bestaan van buitenaardse wezens. In werkelijkheid betreft het hier een pseudowetenschap die nog nooit enig bewijs van effectief onverklaarbare buitenaardse fenomenen heeft kunnen aantonen.

In feite komt het er op neer dat de ufologie-beweging bestaat uit mensen die een (al dan niet ongeïdentificeerd) object waarnemen, en zeggen: "zou het niet leuk zijn als dat een buitenaards ruimteschip was?"[1], en het hun taak achten om bewijs te verzamelen met foto- en videocamera's van een zo slecht mogelijke kwaliteit.

Inhoud[]

De term "ufologie" geeft de indruk dat het gaat om de zoektocht naar, en de studie van, UFO's oftewel ongeïdentificeerde vliegende objecten - ongeacht wat de herkomst of de bedoeling van dat vliegende object mag zijn. Van zodra het object dan wordt geïdentificeerd, is het niet langer "ongeïdentificeerd" en dus niet langer een UFO. In dat geval valt de studie van het object ook niet langer onder de bevoegdheid van een ufoloog.

In de werkelijkheid vertrekt een aanhanger van ufologie bijna uitsluitend van het idee dat elk ongeïdentificeerd vliegend object vanzelfsprekend buitenaards moet zijn, en veelal wordt bestuurd door een buitenaards wezen. Alle aanwijzingen en bewijzen van het tegendeel, worden dan verworpen als zijnde "desinformatie" van "de overheid" als onderdeel van een complottheorie om het bestaan van buitenaardse wezens te ontkennen. Om die reden zijn er vaak overlappingen tussen "ufologen" en complotdenkers. Wat ze met elkaar gemeen hebben is het geloof in de complottheorieën omtrent Roswell en Area 51.

Aangezien het in de ufologie bij voorbaat al beslist is dat alle UFO's afkomstig zijn van buitenaardse wezens, wordt ook uitgebreid werk gemaakt van de beschikbare "informatie" omtrent die buitenaardse wezens: hoe ze eruit zien, waar ze vandaan komen, wat hun bedoelingen zijn, en wanneer ze de aarde in het verleden al hebben bezocht. Indien nodig wordt deze informatie verkregen via "channeling". Hierdoor heeft de ufologie een hele database opgebouwd van talloze buitenaardse rassen, en zelfs van hun geschiedenis die zich afspeelde nog vóór het ontstaan van de mensheid op aarde. Dit wordt de Galactische geschiedenis genoemd, en heeft een vergelijkbare functie als die van mythologie in een religie. In die zin kan ook ufologie eerder worden omschreven als een religie.

Het geloof in UFO's en buitenaardse wezens lijkt voor een aantal mensen een vervangmiddel te zijn voor het geloof in religieuze entiteiten. In de folklore van verschillende culturen over de hele wereld vinden we het geloof in het bestaan van elfen, feeën, dwergen en trollen. In de grote wereldgodsdiensten ligt de focus dan meer in het geloof van engelen, duivels, demonen, de verschijningen van de Heilige Maria of andere heiligen (of profeten), of van God en/of Jezus zelf. In een wereld waarin rationaliteit stilaan de overhand neemt over zulk bijgeloof, worden die mythische wezens soms vervangen door moderne Greys en andere aliens - waarbij eveneens geldt dat sommige goede bedoelingen hebben, en andere slechte bedoelingen. Het lijkt voor sommigen meer realistisch dat een buitenaards wezen ons komt bezoeken dan dat een engel neerdaalt uit de hemel, maar dat betekent nog niet dat hun "ervaringen" van zulke ontmoetingen meer realistisch zijn dan eender welke andere "religieuze" ervaring.

Buitenaardse ontvoeringen[]

Een bijkomend onderdeel van de ufologie betreft de vermeende ontvoeringen van mensen door buitenaardse wezens (gewoonlijk door Greys). Hoewel zulke ontvoeringen in hun geheel onbestaande zijn, en in de meeste gevallen slechts werden geïnspireerd door afleveringen van The X-Files, is het geloof dat men slachtoffer is geworden van een buitenaardse ontvoering een reële psychologische aandoening die wetenschappelijk werd onderzocht[2]. Dit wetenschappelijk onderzoek geldt niet als bewijs dat buitenaardse ontvoeringen op zich aldus ernstig genomen worden, wel dat de paranoïde toestand van mensen die hierin geloven ernstig genomen wordt.

Het concept van buitenaardse ontvoeringen is vooral ontstaan in de jaren '60 en '70, wanneer het verhaal van Roswell relatief veel aandacht kreeg in de media. Nadien zou het aantal beweringen van "ontvoeringen" door Greys nog verder toenemen, duidelijk geïnspireerd door films zoals Close Encounters of the Third Kind en series zoals The X-Files. Zowat alle "ervaringen" van zulke "ontvoeringen" die dateren van vóór de opkomst van de ufologie, zullen veeleer verwijzen naar ontmoetingen met engelen of demonen, of ontvoeringen door geesten, elfen of andere bovennatuurlijke wezens.

Ook in de mythologie van verschillende culturen vinden we verhalen terug van "ontvoeringen", zoals in die van Griekenland (Persephone/Prosperina, Callisto en Zeus, Sirene), Scandinavië (Idun[3]), Ierland (Connla de zoon van Conn, Bodach[4]), Schotland (Glaistig[5]), Cornwall (Spriggans[6]), Wales (de Tylwyth Teg[7]), India (Rakshasas[8]), Japan[9] en andere landen[10], de verlokking door zeemeerminnen, en andere gelijkaardige folkloristische ontvoeringen door feeën en andere wezens[11][12][13]. Ufologen beschouwen dit echter als bewijs dat buitenaardse ontvoeren al veel langer gebeuren[14][15], maar in werkelijkheid is er geen enkel bewijs van daadwerkelijke ontvoeringen door bovennatuurlijke en/of buitenaardse entiteiten. In moderne tijden is de angst voor ontvoeringen zelfs de basis geworden van het wittebusjessyndroom en de stadssages over ontvoeringen in pretparken door de orgaanmaffia[16].

Een voorbeeld van een "buitenaardse ontvoering" gaat als volgt:

Een man ligt 's avonds in bed. De DVD met zijn favoriete afleveringen van Outer Limits of The X-Files ligt naast de TV. Plots schijnt er een verblindend licht door het raam. De man kan zijn lichaam niet bewegen. Het felle licht verdwijnt even plots als het gekomen is, en de man kan zich terug normaal bewegen. Als hij dan naar de klok kijkt, is het plots meer dan een uur later. Welke andere verklaring kan hiervoor zijn dan een buitenaardse ontvoering?
Nadat het "slachtoffer" zijn verhaal vertelt aan een overijverige vriend, wordt hij doorverwezen naar een kwakzalver alternatieve therapeut. Deze therapeut zegt dat hij de herinneringen van de buitenaardse ontvoering kan ontgrendelen in de herinneringen van het slachtoffer. Na een dure prijs te hebben afgesproken (het is immers belangrijk werk), gaat de man onder hypnose, waarin hij vertelt hoe hij naar een ruimteschip werd gebracht, werd onderzocht met sondes, hem werd verteld dat de wereld weldra zou vergaan, hij vervolgens een snelle rondvlucht doorheen het universum kreeg, zijn overleden vader terug ontmoette, en dan terug thuis werd afgezet.
Na afloop van de hypnosesessie publiceert de therapeut het verhaal in een UFO- of paranormaal magazine. Het slachtoffer is intussen een echte gelover geworden van buitenaardse ontvoeringen, en keert geregeld terug naar de therapeut om nog meer uitgebreide geheimen te ontgrendelen uit zijn herinneringen. En dit uiteraard telkens opnieuw tegen betaling.

In werkelijkheid is het niet nodig om de ervaring van de man in het voorbeeld hierboven te verklaren met buitenaardse wezens. Wat hem overkomen is, kan perfect gebeuren zonder dat er ook maar enig ruimteschip in ons zonnestelsel aanwezig is. Het verblindende licht kan afkomstig zijn van bv. de zon (zeker vroeg in de ochtend op een zonnige zomerdag) of de lichten van een voorbijrijdende auto, en dit alles in combinatie met paranoia, een mentale aandoening, of zelfs gewoon wishful thinking (voor zij die graag écht eens een seksspeeltje in hun anus geduwd krijgen door een alien).

De plotselinge verlamming is een bestaande medische gebeurtenis genaamd slaapverlamming[17]: een staat waarin je lichaam zich normaalgezien bevindt terwijl je slaapt, zodat je niet alle bewegingen zou gaan uitvoeren die je doet terwijl je droomt. Wanneer die slaapverlamming niet meteen ophoudt terwijl je (half) wakker wordt, kan dit angstige en irrationele gevoelens opwekken, vaak omdat er dan verwarring ontstaat tussen droom en realiteit. In die zin is slaapverlamming het tegenovergestelde van slaapwandelen: je bent wakker zonder dat je je kan bewegen, in plaats van dat je slaapt en toch beweegt.

Het concept van de tijd die plots snel vooruit is gegaan, is op zich ook niet zo vreemd als het lijkt. Vaak zijn we er ons niet van bewust dat we in slaap gevallen zijn: we denken soms een dutje van 10 minuten te hebben gedaan, om dan onze ogen te openen en te merken dat het intussen een uur of meer later is. Het gevaar om in slaap te vallen achter het stuur - zelfs maar voor schijnbaar enkele seconden - is een punt van campagnes voor veilig verkeer, en de reden waarom je bij lange reizen best geregeld een pauze neemt.

Zie ook[]

Bronnen[]

Referenties[]