Hoax wiki

De Wet van Haggard, beter bekend in het Engels als Haggard's Law[1], is een internetwet die volgende stelling opgeeft:

"Hoe luider en hoe regelmatiger iemand zijn bezwaar uit tegen homoseksualiteit, hoe groter de kans dat die persoon zelf homoseksueel is."

Aldus het Engels origineel:

"The louder and more frequent one's objections to homosexuality are, the more likely one is to be a homosexual."

Oorsprong

De internetwet werd genoemd naar Ted Haggard, een homofobe pastoor die vooralsnog uiteindelijk homoseksueel bleek te zijn en zelfs geld had betaald aan een mannelijke prostituut. Vanzelfsprekend lag het probleem hier niet bij zijn homoseksuele geaardheid of daden, wel bij de hypocritie dat hij tegelijkertijd openlijk homohaat predikte. 

Vanzelfsprekend is de wet niet uitsluitend van toepassing op homofobe mannen die vermoedelijk ook homoseksueel zijn van aard. Het kan ook van toepassing zijn voor lesbische vrouwen en biseksuele mensen die homohaat prediken. Homofobie, met onderliggende homoseksuele geaardheid, komt vooral voor in fundamentele religieuze en extreemrechtse politieke kringen, alsook bij sommige complotdenkers.

Wetenschappelijk bewijs

Hoewel de wet sarcastisch is bedoeld, blijkt er vooralsnog een wetenschappelijke bron van waarheid in te zitten: een studie van de University of Georgia liet uitblijken dat 80% van de homofobe mannen opgewonden raakten door het kijken naar homoseksuele foto's, terwijl dit bij de niet-homofobe mannen slechts 34% was. Bijkomende onderzoeken[2] hebben uitgewezen dat dit in vele gevallen het gevolg zou zijn van een autoritaire opvoeding die homoseksuele mannen gekregen hadden van hun ouders op gebied van homoseksualiteit. 

Voorbeelden

Homofobie, al dan niet met onderliggende seksuele geaardheid, komt vooral voor in drie verschillende groeperingen: extreemrechtse politici, fundamentalistische religieuze groeperingen, en bij sommige complotdenkers.

Politici

  • Amerikaanse republikeinse politici[3] zoals o.a. Mitt Romney, Rick Santorum, Rick Perry, Mike Huckabee, Marco Rubio, Newt Ginrich, Mitch McConnell, Todd Akin, Scott Walker en Mark Foley.
  • George W. Bush, Richard Nixon en Ronald Reagan, voormalige Amerikaanse presidenten en allemaal alweer... republikeinen. Democratisch president Bill Clinton tekende dan wel de Defence of Marriage Act (DOMA) maar sprak zijn tegenzin hierover uit.
  • Ron Paul[4], libertarisch-republikein en geestelijke vader van de radicale Tea Party beweging; tijdens zijn presidentiële campagne associeerde hij zich met anti-homo activisten, inclusief Philip Kayser (zie verder)
  • Radicale Tea Party republikeinen zoals Sarah Palin, Michele Bachmann, Ted Cruz, Allen West en Rand Paul (de zoon van Ron Paul)
  • Vladimir Poetin[5], president van Rusland en homofoob
  • Philip Dewinter[6], extreemrechts en homofobe Belgische politicus
  • Marine Le Pen[7], extreemrechts en homofobe Franse politica
  • Henri Guiano[8], Franse homofobe politicus die vooralsnog per ongeluk vóór de legalisering van het homohuwelijk stemde (waarvoor hij eeuwig zal branden in de hel)

Religieuze vertegenwoordigers en fundamentalisten

  • Ted Haggard
  • Paus Benedictus XVI[9], hij noemde homofilie "zondig van oorsprong"
  • Fred Phelps, homofoob van de Westboro Baptist Church
  • Philip Kayser, Amerikaans pastoor die voorstander is van de doodstraf voor homo's en politieke steun kreeg van Ron Paul
  • André-Joseph Léonard[10], Belgisch aartsbisschop die homoseksualiteit vergeleek met anorexia.

Complotdenkers

  • Martin Vrijland[11], paranoïde complotdenker met homofobe neigingen die gelooft dat hetero's gediscrimineerd worden
  • Micha Kat [12], webmaster van Klokkenluider Online en homofoob die gelooft in een wereldwijd complot van de New World Order die iedereen wil verplichten homo te worden
  • Scott Lively[13], Amerikaanse auteur en homofoob die gelooft dat homorechten een satanistisch complot zijn

Bronnen

Referenties