Hoax wiki
Advertisement
William Henry Harrison daguerreotype edit

William Henry Harrison.

William Henry Harrison (Britse kolonie van Virginia, 9 februari 1773 - Washington DC, 4 april 1841) was de 9de President van de Verenigde Staten. Hij volgde president Martin Van Buren op in maart 1841, om na zijn overlijden op 4 april 1841 te worden opgevolgd door zijn vicepresident, John Tyler. Hij was de eerste president van de Whigpartij.

Levensloop[]

William Henry Harrison was geboren op 9 februari 1773 in Virginia, als de zoon van Benjamin Harrison V en Elizabeth Bassett. Op dat moment was Virginia nog een Britse kolonie, waardoor Harrison later de laatste president zou worden die was geboren als een Britse onderdaan. Hij was tevens de grootvader van de latere president, Benjamin Harrison. In 1790 begon hij geneeskunde te studeren aan de University of Pennsylvania. Wanneer zijn vader een jaar later overleed, en zijn familie geen geld meer had om zijn studies te bekostigen, besloot hij de universiteit te verlaten en koos hij voor een militaire carrière.

In 1791 vervoegde Harrison het Amerikaanse leger, en vocht hij in de oorlogen tegen de Indianen[1]. In 1798 nam hij ontslag uit het leger[2], en werd hij aangeduid als 2de Secretaris van het Noordwestterritorium tot 1799. Tijdens deze periode zetelde hij in een committee dat bepaalde hoe het Noordwestterritorium diende te worden opgesplitst, wat zou leiden tot de vorming van het Ohio- en Indiana-territorium in 1800[3]. Vervolgens duidde president John Adams hem aan als gouverneur van Indiana, waarop Harrison ontslag nam uit het Congres om als gouverneur te dienen van 1800 tot 1812. 

Slag bij Tippecanoe[]

In augustus 1810 vond een ontmoeting plaats tussen gouverneur Harrison en Tecumseh, een Indianenleider. Deze laatste beweerde dat het Verdrag van Fort Wayne, waarbij een aantal stamhoofden land hadden verkocht aan de Amerikanen, ongeldig was omdat dit niet met goedkeuring van de andere stamhoofden was gebeurd. Harrison argumenteerde dat elke stam individueel verdragen kon afsluiten met de Verenigde Staten, en dat er geen sprake was van "één grote natie van Indianen" - indien dat het geval was, zo stelde hij, zou de "Great Spirit" er immers voor gezorgd hebben dat alle Indianen dezelfde taal spraken. Aangezien de gesprekken geen bevredigend resultaat opleverden, dreigde Tecumseh om een alliantie aan te gaan met de Britten, waarna hij de leiders van verschillende stammen opzocht om een Indiaanse confederatie tegen de VS op te richten. 

In 1811 trok Harrison met een legermacht op naar Prophetstown, het hoofdkwartier van de confederatie van Indiaanse stammen nabij de Tippecanoe-rivier. De plaats was genoemd naar Tenskwatawa "de Profeet", een religieuze leider en de jongere broer van Tecumseh. Hij had de Indianen weten te overtuigen dat de "Great Spirit" hen zou beschermen indien ze in opstand kwamen tegen de Amerikanen, en dat ze de gewoontes van de blanken moesten verwerpen - inclusief hun kledingstijl, musketten en whisky. De bedoeling van de Amerikaanse legerexpeditie was louter machtsvertoon, maar krijgers van Tenskwatawa vielen Harrison's troepen aan. Dit mondde uit in de Slag bij Tippecanoe, waarbij de legertroepen stand hielden en de Indianen uiteindelijk verdreven van Prophetstown. Het dorp werd vervolgens platgebrand, inclusief de voedselvoorraad die er voor de winter was opgeslagen.

Volgens de publieke Amerikaanse opinie waren de Britten verantwoordelijk voor het Indiaanse geweld, omdat deze financiële hulp en munitie aan de Indianen zouden hebben geleverd. Hierdoor verzuurden de relaties tussen de VS en Groot-Brittannië, wat uitmondde in een oorlogsverklaring tegen het Britse Rijk in juni 1812. Harrison kreeg het bevel over het leger in de Oorlog van 1812, en versloeg uiteindelijk het Britse leger in de Slag bij de Thames op 5 oktober 1813, waarin ook Tecumseh zijn dood vond. Nadien nam Harrison ontslag uit het leger, en aangezien ook zijn functie als gouverneur ten einde was gekomen keerde hij weer huiswaarts naar Ohio. 

Presidentschap[]

Van 1816 tot 1819 diende Harrison als afgevaardigde van het 1ste district van Ohio in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Van 1825 tot 1828 diende hij in de Amerikaanse Senaat voor Ohio, en van 1828 tot 1829 diende hij als ambassadeur in Colombia[4]. In 1836 was Harrison één van de twee genomineerde presidentskandidaten van de Whigpartij (één van de uitzonderlijke keren waarin een grote partij meer dan één kandidaat nomineerde), maar hij verloor de verkiezingen aan de zittende vicepresident en Democraat Martin Van Buren[5]. In 1840 werd Harrison opnieuw genomineerd, dit keer als enige kandidaat van de Whigpartij, en moest hij het opnieuw opnemen tegen Van Buren, die op dat moment de zittende president was. John Tyler werd genomineerd als Harrison's running mate, en hun campagneslogan was "Tippecanoe and Tyler, too", een verwijzing naar Harrison's overwinning in de Slag bij Tippecanoe. 

Harrison won de presidentsverkiezingen, en in maart 1841 trad hij aan als eerste president van de Whigpartij. Tijdens zijn eedaflegging wou hij zich profileren als de held van de Slag bij Tippecanoe, en ondanks het slechte weer droeg hij geen regenjas. Vervolgens gaf hij de langste inaugurale rede in de Amerikaanse geschiedenis, die bijna twee uur duurde[6][7]. Enkele weken later werd Harrison ziek van een verkoudheid, en er werd aangenomen dat dit het gevolg was van het slechte weer tijdens zijn eedaflegging, al was dit in werkelijkheid niet het geval omdat de verkoudheid pas weken later optrad. De verkoudheid sloeg over op een longontsteking, en de medische behandeling van de artsen (inclusief het gebruik van opium en bloedzuigers) maakte het er enkel nog erger op.

Op 4 april 1841 overleed Harrison aan een buiktyfus, een darminfectie die hij wellicht had opgelopen als gevolg van de afvoerplaats voor rioolwater die niet ver van het Witte Huis gelegen was, en die wellicht de waterbron van het Witte Huis had geïnfecteerd[8][9][10]. Zodoende werd Harrison de eerste president die tijdens zijn ambtstermijn overleed. Hij werd opgevolgd door zijn vicepresident, John Tyler, wat gepaard ging met een discussie over de hoedanigheid van diens opvolging. Aanvankelijk werd er overwogen om Tyler aan te duiden als "vicepresident optredend president", maar bij zijn aantreden stelde hij meteen dat hij zowel de jure als de facto de president was. Dit zette een precedent voor de toekomstige vicepresidenten die zouden aantreden na het overlijden van de zittende president. Tyler werd ingezworen op 6 april 1841.

De vloek van Tippecanoe hoax[]

Zie hoofdartikel: Vloek van Tippecanoe

De "Vloek van Tippecanoe", ook wel de "Vloek van Tecumseh" of de "Presidentsvloek" genoemd, is een hoax die berust op het bijgeloof dat moet verklaren waarom alle overleden Amerikaanse presidenten waren verkozen in een jaar dat deelbaar is door 20, te beginnen bij William Henry Harrison. De naam is afgeleid van de Slag bij Tippecanoe, waarin de Indiaanse krijgers van de leider Tecumseh werden verslagen door toenmalig gouverneur Harrison. Volgens een stadssage zou Tecumseh's broer, Tenskwatawa "de profeet", een vloek hebben uitgesproken op Harrison en alle toekomstige presidenten die zouden worden verkozen in een jaar dat eindigt op hetzelfde cijfer als dat van Harrison (een nul). 

De gevolgen van deze vermeende vloek zien er als volgt uit:

Er is helemaal geen bewijs dat Tenskwatawa - of eender wie - die vloek effectief zou hebben uitgesproken. Het idee van de vloek is wellicht ontstaan in iemand's levendige verbeelding wanneer hij of zij een verklaring zocht voor wat in werkelijkheid louter toevalligheden zijn. Er wordt ook geen verklaring gegeven waarom de Indiaanse leider het specifiek gemunt had op presidenten die worden verkozen in een jaar deelbaar door 20[11]

Er zijn voorbeelden ten over waarbij de logica achter de vermeende vloek niet opgaat. Zo overleed Zachary Taylor in 1850 nadat hij werd verkozen in 1848, was Abraham Lincoln vermoord nadat hij werd verkozen voor een tweede termijn in 1864, en overleed Franklin Roosevelt nadat hij werd verkozen voor een vierde termijn in 1944. Bovendien werd er wel een aanslag gepleegd op Ronald Reagan, maar hij overleefde die - net zoals hij ook kanker overleefde tijdens zijn presidentschap. Ook op president Bush was een poging tot moord gepleegd, maar die kon nog net worden verijdeld. De vermeende logica van de vloek houdt tevens geen rekening met pogingen tot moord die op andere Amerikaanse presidenten werden gepleegd, inclusief Andrew JacksonWilliam TaftHarry TrumanRichard NixonGerald FordJimmy CarterBill Clinton en Barack Obama.

Kortom, we kunnen de vermeende "vloek" toeschrijven aan louter toeval, waarbij wordt gezocht naar patronen in gebeurtenissen terwijl de meer talrijke verschillen systematisch worden genegeerd. De oppervlakkige patronen zijn helemaal niet zo abnormaal, maar berusten op toevalligheden die nu eenmaal overal en altijd te vinden zijn, zolang je maar diep genoeg zoekt. Dat betekent niet dat dit het resultaat is van opzet, en in feite heeft heel het concept van de "vermeende" vloek geen enkele boodschap van nut, aangezien er presidenten zijn die de aanslagen wel overleven, net zoals presidenten kunnen overlijden die werden verkozen in andere jaartallen. Het is evenmin het gevolg van één of andere vermeende astrologische stand van de planeten.

Complottheorieën[]

Omdat het volgens complotdenkers blijkbaar onmogelijk is dat een president op natuurlijke wijze komt te overlijden tijdens zijn ambt, ontstonden er enkele obscure complottheorieën omtrent de dood van Harrison. Zo zou hij opzettelijk vergiftigd zijn door voorstanders van slavernij[12][13][14]. Volgens de meer recente versies van de complottheorie werd hij vermoord door - hoe kan het ook anders - de Illuminati[15].

Zie ook[]

Bronnen[]

Referenties[]

Advertisement